Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος

Κι εκεί που λέω πέρασε, να μια άλλη δυσκολία.Αγώνας πάλι δυνατός, μαρτυρική πορεία.Τά δάκρυα μου στέγνωσαν, τα πόδια μου λυγίζουν.Πηγαίνω τώρα στο Σταυρό να δω το Σταυρωμένο.Να δώσει μια απάντηση σε μένα το θλιμμένο. Μα κάθεται βουβός, σκυφτός.Δε θέλει να μ΄ακούσει;Γιατί Χριστέ μου είσαι απών σε τούτη εδώ τη θλίψη;Απάντηση, όμως, δεν έρχεται και χάνω τη φωνή μου.Μα ξάφνου ακούω πιο καλά κι αγάλλεται η ψυχή μου.
-Καλέ μου κοίτα πιο καλά το αίμα που κυλάει.Για κάθε πλάσμα και ψυχή που δύσκολα περνάει.Να έχεις πάντα τη χαρά που δίνει ο σταυρός σου, γιατί δίχως αυτόν ο θάνατος νικάει. Χαίρε εν Κυρίω πάντοτε αγαπητό παιδί μου, γιατί είσαι μεσ' στην αγκαλιά του νοητού ηλίου.Σε αγαπώ και σε φιλώ, να  'σαι στα βήματα μου, που οδηγούν με σιγουριά στη θεϊκή αυλή μου.
                                                                                                                    (ΣΑΠΟΥΝΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ)

Ιούδες...

Αχ όλοι αυτοί οι Ιούδες που καθημερινά προδίδουν τη ζωή μας!Φιλάνε ύπουλα κι αισχρά, γιατί ποτέ δε μπόρεσαν να ζήσουν την αγάπη. Η ζωή τους εξαντλείται στο εγώ, στο εδώ και στα αργύρια.Η αγκαλιά τους απειλή και το βλέμμα τους κατάρα.Άδεια σαρκία που περιφέρονται στην ερημιά της πλανεύτρας ζωής.Αιώνια σκλαβωμένοι στις εγωϊστικές και σαρκικές τους απολαύσεις, μπερδεμένοι και χαμένοι.
Μη νοιάζεσαι γι΄αυτές τις προδοσίες!Μη κλαίς για ψεύτικες φιλίες!Μη λυπάσαι για ίντριγκες και δολοπλοκίες.
Στεφάνια να τα βλέπεις όλα αυτά και μονοπάτια που σε φέρνουν πιο κοντά στου αληθινού Θεού την αγκαλιά.

Έτσι είναι η ζωή...

Έτσι είναι η ζωή!Σε ρίχνει με μιας μεσ' στα βαθιά νερά. Χωρίς να σε ρωτήσει. Ξαφνικά, αναπάντεχα, απρόσμενα. Σε προκαλεί να αντιμετωπίσεις και να ξεπεράσεις τον ίδιο τον εαυτό σου. Φωνάζεις βουβά μέσ΄ στη βουή του πλήθους. Ερημιά, όμως, παντού... Η καρδιά λυγίζει.Τα δάκρυα κυλούν. Η ανάσα λιγοστεύει. Η μνήμη χάνεται. Ακραίες καταστάσεις. Μη διαχειρίσιμες με τη λογική! Ασύμβατες με τον κόσμο μας. Ικανές, όμως, να σε ωθήσουν ψηλά και να σε φτάσουν μέχρι το Θεό. Τώρα πίστη, δάκρυα, ελπίδα, προσμονή. Μνήμη αιώνια, ψηλαφητή μέσα στο φως της απεραντοσύνης και της αγάπης του Θεού. Δεν υπάρχει γιατί. Δεν υπάρχει πώς. Υπάρχει μόνο ''δόξα τω Θεω'', που μυροβλύζει σα ανοιξιάτικο λουλούδι ένα δροσερό πρωινό του Μάη.
                                                                                                                               (Γιώργος Σαπουντζής)

Έτσι νικιέται ο θάνατος!

Αν έρχεται ο θάνατος και φθονερά σ΄ αγγίζει.Αν κόβονται τα πόδια σου κι η ανάσα λιγοστεύει.Αν εφιάλτες σου γυρνούν σα σβούρα στο κεφάλι.
Κόψε τη φόρα στο θάνατο.
Ονειρέψου και κάνε σχέδια κι ας γεύεσαι τον Άδη.
Έτσι νικιέται ο θάνατος!Όταν καθηλωμένος στο κρεβάτι σου, προγραμματίζεις διακοπές.Όταν το σώμα σου πονά και ονειρεύεσαι εκδρομές.Όταν τα γόνατα λυγίζουν και τρέχεις πάνω στις κορφές.Όταν λυπάται η ψυχή κι ένα χαμόγελο ανατέλλει.Όταν χειμώνας είναι στην ψυχή, μα άνοιξη σημαίνει.

                                                                                                                     (Γιώργος Σαπουντζής)