ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΡΔΙΑ!

Στην σημερινή εποχή πολλοί συνάνθρωποι μας φέρονται με πολύ άσχημο και ρατσιστικό τρόπο σε διάφορα άτομα που συναντάνε γύρω τους. Νομίζουν ότι είναι ανώτεροι ή έχουν κάτι παραπάνω από αυτούς ενώ θα μπορούσανε πολύ εύκολα να ήταν αυτοί στην θέση τους. Όλοι πλάσματα του Θεού είμαστε. Από την αρχή οι άνθρωποι χώρισαν τους άλλους σε άσπρους, μαύρους, κόκκινους, κίτρινους, πλούσιους, φτωχούς, γυναίκες, άνδρες.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει ίχνος ρατσισμού πλέον αλλά κάνουν λάθος. Δεν νομίζω ότι κάποιος από αυτούς, που υποστηρίζουν αυτά τα λεγόμενα, υπήρξαν ποτέ θύμα ρατσισμού. Η διαφορετικότητα δεν είναι μειονέκτημα, αλλά χαρακτηριστικό του καθενός μας. Αυτό δεν έχουν καταλάβει πολλοί ή μάλλον δεν θέλουν  να το καταλάβουν. Σκεφτείτε το και αλλιώς. Αν όλοι ήμασταν ίδιοι, αυτός ο κόσμος θα ήταν μουντός και καθόλου διαφορετικός. Κάποιος ο οποίος δέχεται ρατσιστική συμπεριφορά νιώθει ανασφάλεια, διότι τον σχολιάζουν αρνητικά. Το ότι κάποιος  σε σχολιάζει και σε κρίνει δεν σημαίνει ότι η κριτική του είναι πάντα σωστή. Η μοναδική διάκριση που πρέπει να κάνουμε όλοι μας είναι να ξεχωρίζουμε και να κρατάμε το καλό από το άσχημο, να βλέπουμε την θετική πλευρά και η πλευρά του καθενός είναι μοναδική για όλους. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένη με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης. Μέρα με την μέρα, αυτό το φαινόμενο, αυξάνεται. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα και προκατάληψη. Το οποίο προκαλεί μόνο κακές συνέπειες στα θύματα του ρατσισμού όπως τρόμο, φόβο, μοναξιά. ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ασχέτως το χρώμα, την φυλή. ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΙΔΙΑ ΚΑΡΔΙΑ. Τι και αν είμαστε λίγοo διαφορετικοί;  Ή αρκετά διαφορετικοί. Δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι! Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ο κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την παιδεία που έλαβε και από τον πολιτισμό έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρώπινης φύσης που έχουμε και εμείς. Έχει δηλαδή την ικανότητα να αγαπά, να δημιουργεί, να ζεί σε κοινωνία, να σκέφτεται, να θαυμάζει...Επίσης ξέρω, ότι ο ήλιος ξημερώνει και ανατέλλει για όλους μας.! =)

Σύνταξη κειμένου:  μαθήτρια Τσ. Αθ.

ΕΙΡΗΝΗ

Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα
είναι η ειρήνη. Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο
μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ’ ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
και οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού
που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.

Όταν οι ουλές απ’ τις λαβωματιές
κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους που ‘ καψε η πυρκαγιά
δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κι οι νεκροί μπορούν να γείρουν στον πλευρό τους
και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,

Ειρήνη είναι η μυρουδιά του φαγητού το βράδυ,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκινήτου στο δρόμο
δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα
σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα
σημαίνει ουρανός,
γιορτάζοντας τα μάτια μας
με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι ειρήνη.

Γιάννης Ρίτσος

(Αποστολή ποιήματος: Τσ. Κ.)

ΜΙΑ...΄΄ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ΄΄ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ

Δημιουργία video: Μπ.Π.

        

    Ας γυρίσουμε το κεφάλι. Ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε λίγο πιο πέρα από το δικό μας περιβάλλον. Πιο πέρα από τη γειτονιά και την πόλη μας, πιο πέρα από τη χώρα και την ήπειρό μας. Πόσο πόνο μπορούμε να διακρίνουμε; Γύρω μας υπάρχουν πολλές χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη. Εκατομμύρια άνθρωποι που είναι άστεγοι, πεινασμένοι και τραυματισμένοι. Εκατομμύρια ζωές που χάνονται καθημερινά μόνο και μόνο για τα οικονομικά συμφέροντα. Γιατί να μην ζουν οι άνθρωποι ειρηνικά; Γιατί να μην ζουν ευτυχισμένοι και αγαπημένοι; Γιατί να γίνονται πόλεμοι; Γιατί η βία να προξενεί την σιωπή όλων; Γιατί κανένας δεν αντιδρά; Μπορούμε να φέρουμε στην επιφάνεια εκατοντάδες αναπάντητα ερωτήματα. Μια και μόνο ματιά να ρίξουμε στο παρελθόν, μπορούμε να καταλάβουμε πόσες πληγές και πόσες κατεστραμμένες ψυχές αφήνει ένας πόλεμος! Όλοι μας καθημερινά πλούτη και αγαθά. Κανένας μας όμως και ποτέ δεν νοιάζεται για τον συνάνθρωπο. Ας κλείσουμε όλοι μας λοιπόν τα μάτια και ας ευχηθούμε από τα βάθη της ψυχής μας ¨Παγκόσμια Ειρήνη¨ για όλους!

Σύνταξη κειμένου: Π.Ελ.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

  

Αγάπη! μια λέξη μαγική

Την λένε όλοι, νέοι, γέροι,

πλούσιοι και φτωχοί!

Άραγε ποιος να την είπε

πρώτος τη λέξη αυτή;

Αυτός που λέει

‘Αγάπα τον πλησίον σου’ και

‘Αγαπάτε Αλλήλους’

Όλοι σ’ αυτή τη γη.

Θεέ μου πόσο μας αγαπάς

όλους ψηλά από ’κει

και πόσο η αγάπη σου

είναι αληθινή!!! 

Π.Αθ.

                  

Ο Θεός απ’τους ανθρώπους δε ζητάει και πολλά

Μόνο αληθινή αγάπη και μετάνοια με χαρά

Δίδαξε τους συνανθρώπους μας ν’αγαπάμε

Αλλά εμείς κάνουμε διακρίσεις και γελάμε

Η αληθινή αγάπη είναι συναίσθημα γλυκό

Που ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να το έχει αυτό.

Γ.  Ν.

ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗ...

 

Κύριε Θεέ μου, δημιουργέ των πάντων, εσύ που τα γνωρίζεις όλα και είσαι πανταχού παρών, βοήθησε τους συνανθρώπους μου και εμένα τον ίδιο να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα της ζωής, δηλαδή να κουβαλάμε τον σταυρό μας χωρίς παράπονα και διαμαρτυρίες για να καταφέρουμε

να νιώσουμε την αγιότητα σου. Και σου ζητώ με όλη μου την καρδιά να μας διδάξεις να πιστεύουμε, να προσευχόμαστε, να συγχωρούμε και να αγαπάμε. ΑΜΗΝ. 

                                                                                                                    Σύνταξη: Ψ.Ξ

Αγαπώ την Παναγία

αγαπώ και τον Χριστό

όταν κάνω το σταυρό μου

μια χάρη του ζητώ

να προσέχει τη μαμά μου,

τον μπαμπά μου,

τα αδέρφια μου,

εμένα και όλο τον κόσμο

 από κάθε τι κακό.    Σύνταξη:Ψ.Ε.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟ, ΘΥΕΛΛΑ ΘΑ ΘΕΡΙΣΕΙ

 

….Αναμφίβολα, η ελευθερία επιλογής που χαρακτηρίζει τον χριστιανισμό, δίνει στο άτομο την δυνατότητα όχι απλά να ακολουθήσει πιστά την αλήθεια, αλλά και να την απαρνηθεί. Ο ίδιος ο Θεός, όταν πρωτοεμφανίστηκε στον Ισραήλ, του έδωσε το δικαίωμα της επιλογής. Δεν του υπέβαλλε καμία θρησκεία. Αντιθέτως, ο ίδιος ο Ισραήλ αφέθηκε ελεύθερος στα χέρια του ενός και μοναδικού Θεού. Οι Ισραηλίτες με την εμπιστοσύνη τους κέρδισαν την αγάπη Του, η οποία διαφαίνεται έμπρακτα από την καθοδήγηση του Κυρίου ώστε να εγκατασταθούν στην Γη της Επαγγελίας και να ευημερήσουν.

Όμως, κάθε νέα αρχή είναι πάντα δύσκολη και πάντα περιλαμβάνει πειρασμούς, οι οποίοι λειτουργούν ως δοκιμασίες της πίστης και της αφοσίωσης. Σχεδόν τίποτα που να αξίζει πραγματικά δεν παρουσιάστηκε στον άνθρωπο χωρίς κόπο. Η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσει το άτομο στην πορεία της αναζήτησής του διαμορφώνει το χαρακτήρα του και αντικατοπτρίζει τα 'πιστεύω' και το τι πραγματικά επιζητάει από ένα αντικείμενο λατρείας. Ένα άτομο χωρίς ισχυρή θέληση και αντιστάσεις, πιθανώς παρασυρόμενο από τα ρεύματα της εποχής, το οποίο δεν έχει αναπτύξει ακόμα μια συγκεκριμένη άποψη για θρησκευτικά θέματα, είναι επιρρεπές στον προσηλυτισμό αιρέσεων. Όμως, το ποια θρησκεία θα επιλέξει να λατρέψει, εξαρτάται από το τι πραγματικά επιδιώκει να αποκομίσει από την πίστη του σε αυτήν.

Ένα παράδειγμα, παρμένο από την καθημερινή ζωή, θα μπορούσε να αποτελέσει το εξής: Ένα άτομο, το οποίο βλέπει τη ζωή του να καταστρέφεται μέρα με τη μέρα, στο άκουσμα και μόνο της ύπαρξης μιας θρησκείας που του εγγυάται την βελτίωση του τρόπου ζωής του, θα σπεύσει άμεσα να την ασπαστεί προσφέροντας ολοκληρωτικά την ψυχή του, ανάγοντας μια εικονική λατρεία χωρίς αντίκρισμα σε απόλυτο σκοπό της ύπαρξής του. Εξάλλου, οι αιρετικοί έχουν εντρυφήσει στον τρόπο με τον οποίο να εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες και τα ψυχικά κενά του ανθρώπου που βιώνει μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, ώστε να τον προσηλυτίσουν και να τον υποβάλλουν εμμέσως στη φανατική πίστη σε μια θρησκεία που ο ίδιος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η επικοινωνία μεταξύ πιστού και Θεού είναι μονόπλευρη. Έτσι το άτομο, συνεχίζει ακάθεκτα να ασπάζεται ένα αντικείμενο άψυχο, που δεν τον κατευθύνει, αντιθέτως, το ίδιο το άτομο αυθυποβάλλεται, θεωρώντας μια ανώτερη δύναμη να τον εξουσιάζει.

Σε αυτή ακριβώς την διαδικασία υποβλήθηκαν οι άπιστοι Ισραηλίτες, που ενώ ο πραγματικός Θεός τους έσωσε, αυτοί στράφηκαν αμέσως στην λατρεία ειδώλων, και ιδιαιτέρως χρυσών μοσχαριών, πράξη όχι απλά παράλογη αλλά και αψυχολόγητη, καθώς σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα συντελέστηκε μια ριζική αλλαγή σε θεμελιώδεις αξίες των Ισραηλιτών. Η σχέση τους ανέκαθεν με τον Κύριο ήταν σχέση κατανόησης. Όμως κάθε ανθρώπινο ον, το οποίο παύει να διατηρεί μια ένθερμη σχέση, με το πέρασμα του χρόνου αποξενώνεται και υιοθετεί χωρίς κανέναν δισταγμό νέους και ως επί το πλείστον αμφιλεγόμενους τρόπους σκέψης και τείνει να στρέφεται σε 'ανεξιχνίαστα μονοπάτια' αναζητώντας μια καινούρια προσωπική του αλήθεια που να τον εκφράζει, θεωρώντας την προηγούμενη πίστη του υποδεέστερη καθώς κάποια στιγμή δεν ωφελείται από αυτήν, όταν δηλαδή ο Κύριος τον δοκιμάζει. Κάθε δοκιμασία του Κυρίου στα μάτια ενός ατόμου που έχει ασπαστεί την χριστιανική πίστη μόνο από την ανάγκη του για ωφέλεια και για την εκπλήρωση των προσωπικών του συμφερόντων, φαντάζει ως ένδειξη ότι ο Κύριος παύει να εκπληρώνει κάθε αλαζονική του επιθυμία. Για αυτό το λόγο και στρέφεται σε άλλους μη υπαρκτούς θεούς για να απαιτήσει την εκπλήρωση νέων επιθυμιών, ακόμα περισσότερων, με αντάλλαγμα την πίστη του.

Αυτό το δρόμο ακολούθησαν και ο Ισραηλίτες. Όμως, για κάθε επιλογή σε αυτή την ζωή, υπάρχει και αντίκτυπο. 'Όταν το άτομο αρχίζει να αμφισβητεί και να μετατρέπεται σε απολωλός πρόβατο, ο ποιμένας του οφείλει να το καλέσει να γυρίσει πίσω. Εάν όμως το πρόβατο δεν επιστρέψει,  οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές και για τους δύο. Το πρόβατο θα χαθεί ολομόναχο χωρίς την καθοδήγηση και την επίβλεψη και ο ποιμένας θα έχει χάσει από το πλευρό του το αγαπημένο του πρόβατο. Όπως λέει ο λόγος, το πρόβατο με την επιλογή του να αποστατήσει θα υποστεί ποικίλα προβλήματα μακριά από τον οδηγό του. Η λύπη του πρόβατου μπορεί να είναι μηδενική, το πλήγμα που δέχεται ο ποιμένας όμως είναι τεράστιο. Όταν ο Κύριος βλέπει τον περιούσιο λαό του, αυτόν που προόριζε να γίνει ο συνδετικός του κρίκος με ολόκληρη την ανθρωπότητα, να στρέφεται σε είδωλα, τους προειδοποιεί ότι το πλήγμα θα είναι και για αυτούς βαρύ. Η οργή του Κυρίου όμως δεν διώχνει τους Ισραηλίτες, αλλά τους καλεί και πάλι γεμάτος αγάπη να γυρίσουν κοντά του και είναι διατεθειμένος να τους συγχωρήσει. Εάν όμως δεν επιστρέψουν, ο Θεός θα χάσει την εμπιστοσύνη του και δεν θα ξαναενδιαφερθεί για τους ανθρώπους που απομακρύνθηκαν από κοντά του.

Ο άνθρωπος είναι η αιτία για όλα τα επακόλουθα που θα συνοδεύουν τις επιλογές του. Παρόλη την επίγνωση του για τις συνέπειες αυτών, συνεχίζει να ακολουθεί ένα τρόπο ζωής που έχοντας συνειδητοποιήσει ότι τον απομακρύνει από την μία και μοναδική αλήθεια, επιλέγει, εκμεταλλευόμενος την ελευθερία που χαρακτηρίζει την χριστιανική θρησκεία αλλά και το ανθρώπινο είδος να αμφισβητήσει και να χαράξει την δική του πορεία, παλεύοντας ολομόναχος και χωρίς κανένα στήριγμα να επιβιώσει στο δύσβατο μονοπάτι της ζωής, απαρνούμενος πεισματικά κάθε είδους βοήθεια, εκφράζοντας μια κάποια εγωιστική συμπεριφορά...

                                                                                                Κ. Ελ. - Δ.