Η βία και η εγκληματικότητα, όπως
μπορούμε να διακρίνουμε μέσα από τις βιβλικές διηγήσεις όσο και από τις
σύγχρονες εμπόλεμες συγκρούσεις οι οποίες μαστίζουν παγκοσμίως την ανθρωπότητα,
δεν αποτελούν αποκλειστικά φαινόμενα των τελευταίων αιώνων. Αντιθέτως, έχουν
τις ρίζες τους χιλιάδες χρόνια πριν, στις ίδιες περιοχές που και σήμερα
υποφέρουν, στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ και στις υπόλοιπες χώρες που έως και σήμερα
διεξάγουν συνεχείς πολέμους είτε για την επικρατέστερη θρησκεία είτε για τις
εδαφικές εκτάσεις που ανήκουν στην καθεμιά. Μελετώντας τα βιβλία της Αγίας
Γραφής, παρατηρούμε ότι ακόμα πριν από την γέννηση του Ιησού, στην Αίγυπτο ο
υπόδουλος λαός των Ισραηλιτών και των Εβραίων βασανίζεται και
κακομεταχειρίζεται. Εκτελούν δύσκολες χειρονακτικές εργασίες σαν σκλάβοι υπό
τον Αιγυπτιακό ζυγό, καταδυναστεύονται και υποχρεούνται από τον απάνθρωπο νόμο να ρίχνουν τα παιδιά αρσενικού
φύλου στο Νείλο ποταμό. Έτσι, ο πόλεμος που αποβλέπει τόσο στην σωματική όσο
και στην ψυχολογική αποδυνάμωση των υπόδουλων πραγματοποιείται με εξαιρετικά
αργούς και βάναυσους ρυθμούς. Με τον τρόπο αυτό οι Αιγύπτιοι αποβλέπουν στην
αμφισβήτηση της πίστης και της καταγωγής των Ισραηλιτών περιορίζοντας έτσι κάθε
ενδεχόμενο πιθανής επανάστασης και συμμαχίας με τους εχθρούς.
Η κατάσταση αυτή, εάν και πριν από
χιλιάδες χρόνια έλαβε χώρα, φαίνεται να επαναλαμβάνεται και στη σύγχρονη
κοινωνία του 20ου και του 21ου αιώνα, δείχνοντας με τον
χειρότερο τρόπο την αμετάβλητη πορεία και τη σκέψη του ανθρώπινου είδους στο
πέρασμα των αιώνων. Πιστό παράδειγμα της αποτρόπαιας αυτής συμπεριφοράς θα
μπορούσε αναμφίβολα να αποτελέσει η απόπειρα του Ροδόλφου Χίτλερ να κατακτήσει
την Ευρώπη, η οποία είναι πλέον μέρος των πιο σημαδιακών σταθμών της ανθρώπινης
ιστορίας. Όπως είναι ευρέως γνωστό προσπαθώντας να επιβάλει την εξουσία του με
κάθε τρόπο, έφτασε ακόμα και στο σημείο να θανατώνει τους δύσμοιρους Εβραίους
αβίαστα, και «καθαρίζοντάς» τους ,
μετατρέποντας τα νεκρά σώματά τους σε
σαπούνια στα κρεματόρια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς, χωρίς να έχουμε
σημειώσει την παραμικρή πρόοδο. Άλλο ένα
απάνθρωπο φαινόμενο το οποίο παρατηρείται στην καθημερινή μας ζωή αφορά
ιδιαίτερα τις ακραίες πολιτικές αντιλήψεις κάποιων συνανθρώπων μας. Λόγος
γίνεται για την πολιτική παράταξη ονόματι Χρυσή Αυγή, η οποία έχει αποκτήσει σε
μικρό χρονικό διάστημα από τη δημιουργία της, φανατικούς οπαδούς. Οι
συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις βίας του πολιτικού αυτού κόμματος, δεν είναι
άλλοι από τους Έλληνες συμπολίτες μας οι οποίοι θα έπρεπε υπό τις δεδομένες
συνθήκες ανέχειας που επικρατούν στις χώρες
προέλευσης των μεταναστών, να δείχνουν συνεχή συμπαράσταση και κατανόηση
προς τους πολυβασανισμένους αυτούς ανθρώπους. Τα συγκεκριμένα άτομα πράττουν
αψυχολόγητα, με μοναδικό τους γνώμονα το φανατισμό, διαπράττοντας βιαιότητες.
Αυτές ξεπερνούν τα όρια του θυμού και της πιθανής αγανάκτησης την οποία
αισθάνονται λόγω της πολιτικής αστάθειας στη χώρα μας, οδηγώντας ψυχρά στο
θάνατο ακόμα και νόμιμους αθώους μετανάστες. Η κατάσταση θα μπορούσε να
χαρακτηριστεί άκρως παράλογη αλλά ταυτόχρονα και απελπιστική, καθώς
συνειδητοποιεί η ίδια η Ελλάδα ότι επαναλαμβάνει απαράλλαχτα τις τακτικές που ο
ίδιος ο ναζισμός χρησιμοποίησε για να θανατώσει εκατομμύρια Εβραίους. Όμως το
μεγαλύτερο κεφάλαιο στην πορεία της Ελλάδας και όχι μόνο, αναμφισβήτητα
συγκροτούν οι αιτίες οι οποίες οδήγησαν τους πολιτισμένους άλλοτε Έλληνες που
κατέκριναν και καταδίκαζαν τα μοιραία σφάλματα του παρελθόντος, να φερθούν
χωρίς ίχνος συμπόνιας στους πρόσφυγες των εμπόλεμων ζωνών.
Άλλο ένα φαινόμενο το οποίο έχει
παρατηρηθεί και έχει συγκλονίσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας μας,
είναι οι προκαταλήψεις και οι ρατσιστικές αντιλήψεις που διακατέχουν ακόμα και
τους νεαρούς αυριανούς πολίτες της χώρας μας. Δεν απέχει από την πραγματικότητα
το φαινόμενο της εξευτελιστικής συμπεριφοράς που την συνοδεύει υβριστική
διάθεση, ειρωνικό ύφος, στοιχεία απαραίτητα για την επίτευξη ενός άριστου
ψυχολογικού πολέμου. Παρόλη την
καταπίεση αυτή, οι δύσμοιροι συμπολίτες μας συνεχίζουν να υπομένουν αμέτρητες
συμπεριφορές τέτοιου είδους, σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα, πιστεύοντας ότι με την
ανοχή τους στις επαναλαμβανόμενες αυτές καταστάσεις θα καταφέρουν να
εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην. Δυστυχώς όμως, οι προσπάθειές τους για
την ταπεινή εξασφάλιση στέγης, ασφάλειας, τροφής και θέρμανσης (γιατί αυτές
είναι οι μοναδικές τους απαιτήσεις) αποδεικνύονται μάταιες. Βέβαια, ο λόγος που
ποτέ δεν καταφέρνουν να ορθοποδήσουν οικονομικά και να εξασφαλίσουν μια θέση
στην άκρως ρατσιστική κι άνιση κοινωνία μας, δεν είναι άλλος από τη μη διάθεση
παροχής οποιασδήποτε βοήθειας και εργασίας. Κάθε προοπτική που έως τώρα
μπορούσε να κριθεί πιθανή και υποσχόμενη ένα καλύτερο μέλλον από την πλευρά των
παιδιών των μεταναστών, τόσο στον τομέα της εκπαίδευσης όσο και σε αυτόν της
επαγγελματικής αποκατάστασής τους σε μια αφιλόξενη χώρα, φροντίζουν να
καταρρίψουν οι οπαδοί των νέο-ναζιστικών κομμάτων οι οποίοι ζουν με βάση το
ιδεώδες της σύγχρονης Ευρωπαϊκής «Άρειας Φυλής». Η μόνη πρόοδος η οποία θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί …ελπιδοφόρα είναι αυτή που έχει συντελεστεί στην
μετατόπιση των ιδεωδών των νεοναζιστών πολιτικών. Οι σημερινοί νέο-φασίστες σκοπεύουν
να εντάσσουν στην κλειστή εθνικιστική τους κοινωνία και ευρύτερο φάσμα ατόμων. Πλέον, δεν είναι
οι τρανοί και ικανοί για τη διαιώνιση μιας τέτοιας δύναμης, αποκλειστικά
σωματώδεις και ξανθοί. Ή μήπως οι τραμπουκισμοί αποτελούν χαρακτηριστικό μιας
ανώτερης κοινωνικής κάστας;
Σύνταξη κειμένου: Κ.
Ελ. - Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου